- ištarlakoti
- ištar̃lakoti tr. KŽ išmindyti, išdrembti: Pievą labai ištar̃lakoja bevažinėdami Š(Sl). | refl. KŽ: Purvynė, galvijus genant išsitar̃lakoja Š. \ tarlakoti; ištarlakoti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.